بعضی از احکام حج (از نظر آیت الله تبریزی) – قسمت اول:

بعضی از احکام حج (از نظر آیت الله تبریزی) – قسمت اول:
سوم : آنكه كعبه (خانه خدا) را در جميع احوال طواف طرف چپ خود قرار دهد, وچنانچه كعبه به جهت بوسيدن اركان يا به جهت ازدحام , رو به رو يا پشت سر ياطرف راست قرار گرفت , آن مقدار از طـواف شمرده نمى شود, وظاهر اين است كه ميزان در قرار دادن كعبه طرف چپ , صدق عرفى است , همچنان كه از طواف پيغمبر اكرم (ص ) برمى آيد كه سواره طواف مى نمودند,وبهتر اين است كـه دقـت شـود بـخـصـوص در دو دهـانـه حجراسماعيل ودر نبشهاى خانه خدا كه در اين جاها بايدمواظب بود كه به چپ يا راست منحرف نگردد.
چـهـارم : آنكه حجر اسماعيل را داخل مطاف قرار دهد, به اين معنى كه دور حجر اسماعيل بگردد وداخل حجرنرود.
پنجم : آنكه طواف كننده از بيرون دور خانه خدا دور بزندنه درون خانه خدا, ودور تا دور خانه خدا به طور شيب بنايى شده كه به آن شادروان مى گويند كه نبايستى طواف كننده روى آن راه برود.
شـشـم : آنـكه هفت دور متوالى وپى در پى دور خانه خدابچرخد وكمتر از هفت دور كافى نيست , وعمدا زيادتر ازهفت دور هم طواف را باطل مى كند, چنانكه خواهدآمد.
مساله 206 - مشهور بين فقها اين است كه طواف بايدبين مقام ابراهيم (ع ) وخانه خدا باشد, يعنى از هر طرف اين مسافت در نظر گرفته شود, ومسافت آن بيست وشش ذراع ونيم تقدير شده است , ونـظر به اينكه حجر اسماعيل داخل مطاف است وخود بيست ذراع است , پس در طرف آن بيش از شـش ذراع ونـيـم نبايد دور شد, ولكن ظاهر اين است كه در موارد ازدحام طواف در دورتر از اين مسافت بيست وشش ذراع ونيم نيز كافى باشد.
مساله 207 - هرگاه طواف كننده از مطاف بيرون رفته ووارد كعبه شود, طوافش باطل واعاده آن لازم است ,وبهتر اين است كه طواف خود را تمام نموده سپس اعاده نمايد, اگر بيرون رفتنش پس از تجاوز نصف طواف بوده .
مساله 208 - چنانچه هنگام طواف روى شادروان رفت ,آن مقدار از طواف كه روى شادروان بوده بـاطـل است ,واحتياط اين است كه آن مقدار را تدارك نموده وطواف خود را تمام سپس طواف را اعـاده نـمـايد, واحتياط اين است كه هنگام طواف دست خود را از طرف شادروان به ديوار كعبه يا اركان آن دراز ننمايد گرچه جواز آن بعيدنيست .ولازم است اعاده شود, وبهتر اين است كه طواف را تمام نموده وسپس اعاده نمايد, ودر حكم رفـتـن در حجر است بالارفتن بر ديوار حجر بنابر احتياط, بلكه احوط اين است كه در حال طواف دست بر ديوار حجر هم نگذارد گرچه اظهر جواز آن است .
مـسـاله 210 - هرگاه طواف كننده پيش ار تجاوز از نصف طواف بدون عذر از مطاف خارج شود, اگر موالات عرفيه از او فوت شود طوافش باطل واعاده اش لازم است ,وچنانچه موالات فوت نشود يا خروجش بعد از تجاوزنصف باشد احتياط اين است كه آن طواف را تمام نموده سپس اعاده كند.
مـسـالـه 211 - چنانچه در اثناى طواف حدثى از او سربزند, جايز است بيرون رفته وتطهير نموده وبرگشته وطواف خود را تمام نمايد, همچنان كه گذشت ,وهمچنين است بيرون رفتن براى ازاله نـجـاست از بدن يالباس , واگر زنى در اثناى طواف حيض شود, واجب است طواف را قطع نموده وفورا از مسجد بيرون برود. وحكم چنين افراد در شرايط طواف بيان شد.
مـسـاله 212 - هرگاه طواف كننده به علت سردرد يادل درد ومانند آن ناچار طواف خود را قطع نـمـوده وازمـطاف بيرون رود, چنانچه قبل از تمامى شوط چهارم باشد طوافش باطل واعاده اش لازم است , وچنانچه بعد ازآن بوده احتياط اين است كه براى باقيمانده نايب گرفته وشخصا بعد از زوال عذر احتياطا باقيمانده را بجا آورده وطواف را اعاده نمايد.
مـسـاله 213 - طواف كننده مى تواند جهت عيادت مريض يا رفع حاجت خود يا حاجت برادر دينى خـود از مـطاف بيرون برود, ولى اگر طوافش واجب باشد ومقدار يك يادو شوط بجا آورده باشد, لازم است طواف را اعاده نمايد, وچنانچه بيرون رفتنش بعد از شوط سوم بوده احتياط اين است كه يك طواف كامل به قصد اعم از تمام يا اتمام بجا آورد.
مـسـالـه 214 - نـشـسـتـن در اثناى طواف جهت استراحت ورفع خستگى جايز است , ولى بايد به انـدازه اى نباشد كه موالات عرفيه از بين برود, كه در اين صورت طوافش باطل شده ولازم است از ابتدا دوباره انجام دهد.
نقص در طواف
مـساله 215 - هرگاه عمدا مقدارى از طواف را كم كندوموالات فوت شود, طوافش باطل خواهد بود, وچنانچه موالات فوت نشود, تا از مطاف بيرون نرفته مى تواندكمبود را بجا آورد. وحكم بيرون رفتن عمدى از مطاف قبلا ذكر گرديد.
مـسـاله 216 - هرگاه مقدارى از طواف را سهوا كم كند,اگر پيش ار فوت موالات يادش آمد واز مـطـاف بيرون نرفته باشد, كمبود را بجا آورده وطوافش صحيح خواهدبود, وچنانچه پس از فوت مـوالات يا بيرون رفتن ازمطاف يادش بيايد ومقدار فراموش شده يك شوط باشد,يك شوط را بجا آورده وطوافش صحيح است , وچنانچه شخصا نتواند كمبود را انجام دهد, هرچند به جهت اين باشد كـه پـس از بـازگـشـت بـه وطن يادش بيايد, بايد ديگرى را نايب بگيرد كه آن شوط را بجا آورد, وچنانچه مقدارفراموش شده بيش از يك وكمتر از چهار شوط باشد,بنابر احتياط بايستى برگشته وكمبود را شخصا بجا آورد,وپس از بجا آوردن كمبود, طواف را اعاده نمايد,وهمچنين اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهارباشد, احوط اتمام سپس اعاده است .
زيادى در طواف
مساله 217 - زيادى در طواف پنج صورت دارد: اول : آنـكـه طواف كننده مقدار زيادى را به قصد جزئيت طوافى كه مشغول است يا طواف ديگرى بجا نياورده باشد, كه دراين صورت طوافش به اين زيادى باطل نخواهد شد.
دوم : آنـكه هنگام شروع به طواف يا در اثنا چنين قصد كندكه زيادى , جزء طوافش باشد, يعنى بنا داشته باشد كه طواف را هشت شوط يا بيشتر انجام دهد, در اين صورت طوافش جزما باطل ولازم است اعاده نمايد.
سوم : آنكه زيادى را پس از فراغت از طواف به قصدجزئيت آن بجا آورد, كه در اين صورت نيز اظهر بطلان طواف است .
چـهـارم : آنكه زيادى را به قصد جزئيت طواف ديگر بجاآورد, وطواف دوم را تمام كند, كه در اين صـورت گـرچـه در طواف زيادى نداشته ولى احوط بلكه اظهر بطلان طواف اول است , به جهت آنكه دو طواف واجب را پشت سر هم انجام داده است .