با اين‌حساب، پاسخ‌سؤ‌ال‌اخير را نمي‌توان‌بر مبناي‌منطق‌نمادي‌سنتي‌و يا به‌اصطلاح‌منطق‌گسست(Logic Crispy) توضيح‌داد. به‌بيان‌ديگر، در سطح‌انتزاعي‌سوال‌اخير پاسخ«بلي» و يا «خير» صريح‌و مشخص‌ندارد.
پاسخ‌سوال‌اخير را بايد بر اساس‌منطق‌تار(Fuzzy logic) آن‌هم‌در سطحي‌انضمامي‌تر جست‌و جو كرد. برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌به‌معني‌تغييرات‌محتوايي‌آگاهانه‌كم‌و بيش‌ميسر است. اما ميزان‌اين«تغييرات‌آگاهانه‌كم‌و بيش» بستگي‌به‌عواملي‌عديده‌دارد كه‌اجازه‌دهيد در مرتبه‌اي‌نسبتاً‌نازل‌تر از سطح‌انتزاعي‌به‌اجمال‌به‌بعضي‌از آنها اشاره‌شود، از جمله:
1- ضريب‌تحديدسازي‌ساختاري‌جامعه(در ابعاد مضايق‌ساختاري، شبكه‌روابط‌اظهاري، ساختارهاي‌هنجاري)
2- ضريب‌تواناسازي‌ساختاري‌جامعه(در ابعاد امكانات‌ابزاري، شبكه‌روابط‌ابزاري، ساختارهاي‌فن‌آوري)
3- قدرت‌عامليت‌كنش‌گران‌جمعي(گروهها، انجمن‌ها، احزاب، دولت‌و...)
4- قدرت‌عامليت‌كنش‌گران‌فردي(بويژه‌روشنفكران‌و نخبگان‌جامعه)
5- ميزان‌مفاهمه‌و همبستگي‌ملي
با توجه‌به‌عواملي‌كه‌ذكر آن‌رفت‌و همين‌طور با عنايت‌به‌اين‌كه‌در هر نوع‌برنامه‌ريزي‌شما با نوعي‌و ميزاني‌از خودانگيختگي‌مواجه‌هستيد، لذا لازم‌است‌در هرگونه‌برنامه‌ريزي، بويژه‌برنامه‌ريزي‌فرهنگي، بطور كلي‌بعضي‌از نكات‌اساسي‌را مورد ملاحظه‌قرار داد، از جمله‌اين‌كه:
يكم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد منعطف‌باشد.
دوم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد انضمامي‌و تجربي‌باشد.
سوم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد از يك‌طرف‌براساس‌تعريف‌محدود از فرهنگ‌استوار باشد و از طرف‌ديگر بايد انتخابي‌بوده‌و صرفاً‌به‌بعضي‌از متغيرهاي‌راهبردي‌در سطوح‌فوقاني‌جامعه‌توجه‌كند و نه‌اين‌كه‌بدون‌در نظر گرفتن‌عوامل‌انگيخته‌در عرصه‌هاي‌گوناگون‌در سطوح‌مختلف‌براي‌جزيي‌ترين‌امور در سطح‌كلان‌برنامه‌ريزي‌نمايد كه‌در اين‌صورت‌از قبل‌نتيجه‌چنين‌برنامه‌اي‌مشخص‌است.
چهارم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد خصلت‌ساختاري‌داشته‌باشد و نه‌اجباري. اين‌چيزي‌است‌كه‌در ادبيات‌برنامه‌ريزي‌و توسعه‌نيز اخيراً‌به‌آن‌توجه‌شده‌است. بعبارت‌ديگر، برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد درصدد تاسيس‌فرصت‌هاي‌ساختاري‌برآيد تا مردم‌به‌روشي‌خاص‌در آن‌رفتار نمايند و نه‌اين‌كه‌مستقيماً‌تحت‌فشار براي‌انجام‌كاري‌مجبور واقع‌شوند. در ادبيات‌برنامه‌ريزي‌اجتماعي‌معمولاً‌توصيه‌مي‌شود كه‌برنامه‌ريز بيشتر متكي‌به‌فراقدرت(Meta - power) باشد تا قدرت‌عريان.
پنجم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌بايد خصلت‌مشاركتي‌مردمي‌داشته‌باشد.
ششم) برنامه‌ريزي‌فرهنگي‌براي‌جلب‌مشاركت‌عموم‌بايد حتي‌المقدور خصلت‌داوطلبانه‌داشته‌باشد. چرا كه‌اين‌نوع‌برنامه‌ريزي، همچنان‌كه‌از نام‌آن‌مستفاد مي‌شود، با عنصر فكر و انديشه‌سر وكار دارد و اين‌بدون‌مشاركت‌داوطلبانه‌مردم‌ميسر نخواهد بود. در حقيقت‌يكي‌از شروط‌موفقيت‌برنامه‌فرهنگي‌آن‌است‌كه‌اولاً‌اجراي‌برنامه‌در بستري‌از حداقل‌طراوت‌فرهنگي‌و اجتماعي‌صورت‌گيرد و نتايج‌آن‌هم‌موجب‌افزايش‌اين‌طراوت‌گردد. امروزه‌اين‌مهم‌بدون‌مشاركت‌داوطلبانه‌مردم‌ممكن‌نخواهد بود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر